Opieka nad chorym na alzheimera będzie się różnić w zależności od zaawansowania choroby.
Na wczesnym etapie, w którym występuje demencja o lekkim nasileniu, występują problemy z zapamiętywaniem nowych informacji – należy takiej osobie często przypominać czy zapisywać w widocznych miejscach ważne informacje.
Zdarza się, że osoby chore zostawiają rzeczy w środkach komunikacji miejskiej czy w różnych dziwnych miejscach w domu, później szukając „zgub” powtarzają pytania czy czynności wielokrotnie by je odnaleźć, co nierzadko przez rodziny może być odbierane jako oskarżanie o kradzież czy schowanie przedmiotów i złośliwość. Niestety osoby chore są przekonane o swojej racji więc sposobem na uniknięcie konfliktów jest wspólne szukanie i pilnowanie przedmiotów czy odkładanie ich na swoje miejsce, co jednak może wiązać się z pewną uciążliwością.
Osoby dotknięte chorobą alzheimera na wczesnym jej etapie mają również problemy z przypomnieniem sobie nazw miejsc, przedmiotów czy imion. Nie próbujmy jednak „bawić się” w zgadywanki z osobą chorą zmuszając ją na siłę do przypomnienia sobie czyjegoś imienia czy nazwy jakiegoś miejsca bo to może przysporzyć jedynie niepotrzebnych złości i zwiększyć lęk i niepokój – sami przypomnijmy nazwy czy imiona, to również ułatwi funkcjonowanie i porozumienie się z osobą chorą.
Przez występujące zaburzenia wzrokowo-przestrzenne pojawiające się u pacjentów i problemy z pamięcią mogą pojawić się problemy z dotarciem do celu i poruszaniem się nawet w znajomej okolicy i najbliższym otoczeniu. Postarajmy się nie zostawiać chorego samego i poinformować sąsiadów czy ekspedientów ulubionych sklepów o chorobie bliskiej nam osoby – to pomoże poruszać się jej samodzielnie i nie zgubić w drodze do domu czy sklepu.
Przez wyżej wymienione zaburzenia i zmiany w funkcjonowaniu i zachowaniu chory wycofuje się z dotychczasowych aktywności, pojawiają się spadki nastroju, może również rozwinąć się depresja. Bardzo dotkliwy może być również brak samodzielności i konieczność pomocy osób trzecich przy wykonywaniu różnych czynności.
Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie się na ten etap choroby i edukacja w tym zakresie ku lepszemu zrozumieniu zachowania osoby chorej, bowiem ten okres może trwać nawet kilka lat.
Postępująca choroba doprowadza do zaawansowanego etapu w którym osoba chora nie pamięta już nie tylko bieżących rzeczy ale również ważnych faktów ze swojego życia i życia bliskich jej osób, może również nie pamiętać rodziny, dzieci, wnuków – pamiętajmy, ze to efekt choroby a nie złośliwości. W chorobie zaawansowanej występuje zanik lub bardzo duże ograniczenie kontaktu słownego: osoba chora nie ma możliwości prowadzenia sensownej rozmowy, choć czasem zdarza się ze wypowiada frazy lub słowa. Warto nauczyć się porozumiewać z taką osobą gestami czy wyrazem twarzy co znacznie ułatwi komunikację i opiekę. Chorym w takim stadium potrzebuje całościowej opieki od przygotowania posiłku po użytkowanie sprzętów codziennych czynności czy higieny. Zaburzenia orientacji powodują że chory nie jest w stanie odróżnić dnia od nocy, otaczających go osób czy miejsc w których się znajduje. Chory zachowuje się niestosownie do sytuacji i może nie sygnalizować swoich potrzeb przez brak świadomości.
Niestety jednym z najbardziej przykrych i uciążliwych a zarazem charakterystycznych jest dla tego stopnia zaawansowania choroby nasilona agresja, która najczęściej kierowana jest do osób opiekujących się – nie wynika to ze złośliwości a jedynie z tego, że te osoby najczęściej są przy chorym i „są pod ręką” co jest dość prozaicznym powodem. Jako opiekun warto zadbać więc o siebie i swoje emocje z tym związane.
U chorych postępuje utrata zdolności poruszania się – od chodzenia z pomocą po całkowite leżenie – na takim etapie pacjent wymaga całodobowej opieki i pielęgnacji.